Scritti d'una studienti di lingua corsa
Marzu 2020
U nespulu
U to disperu u sentu.
À ogni sguardu passendu
Si capisci u turmentu
Di st'alburu cusì degnu
Anni ed anni, dignitosu
È fieru, s'hè addrizzatu
Pumposu è maestosu,
À a so casa arrimbatu.
Accantu à u so picciu
Formani una coppia
Stani davanti à l'usciu
Statula sintinedda doppia
A so casa hè distinta
D'un stilu culuniali
Pensu à l'epica spinta
D'un esiliu famigliali.
Malasciu quiddu ghjornu
Almenu ottu anni fà
Vuliani rifà u stradonu
Cù arnesi è ghjala
Parechji mesi hè stata
'Ssa massa pulvarina,
L'alburu hà suffucatu
Da castigu è sicchina.
Dopu aghju suvitatu,
Cù un dulori in cori,
St'impegnu ustinatu
D'un alburu ch'ùn vò mora.
Da un annu à l'altru
A so saluta cambiava.
Una volta parìa salvu
Eppò un'altra si fiaccava
Quist'annu un solu ramu
Purtava qualchè frasca,
U cunflittu hè cunsumatu
A dicisioni hè cascata...
* * *
Hè statu sigunatu
Una sittimana fà
Stu nespulu currazzatu
Pienu di dignità.
È u so picciu hè oramai
Solu è sgalabbatu
S'è vò truveti sbagli in stu testu ci vole à .